हिन्दु धर्ममा हरेक दिन विभिन्न देवी देवताहरुको पूजा गर्ने गरिन्छ ।
विशेष व्रत र उपवास बाहेक अधिकांश हिन्दु धर्मावलम्बीहरूले हप्ताको हरेक दिन बारअनुसार कुनै न कुनै देवी–देवताको पूजा गरि व्रत बस्ने गर्दछन्।‘बुध’ ग्रहको लागि समर्पित बार नै बुधबार हो। यस दिन विशेष गरी विथाल–देव (कृष्णको अवतार)काे पूजा गरिन्छ।
पूजा गर्दा तुलसीको पातले गर्नुपर्दछ। कुनै नयाँ काम थालनीको लागि बुधबार अति नै शुभ मानिन्छ।साथै यस दिन कृष्ण भगवानको व्रत बस्नाले आफूले चाहेको फल पाउने विश्वास गरिन्छ। बुधबारका दिन गरिने शुभकर्मले जीवनभर राम्रो फल मिल्ने धार्मिक विश्वास छ ।बुधबारका दिन के गर्ने ?– बुधबार मुंगको दाल दान गर्दा कष्ट निवारण हुन्छ।
जसको कुण्डलीमा बुध ग्रहको दोष छ खासगरी बुधबार गणेशलाई लड्डु चढाउनु फलदायी मानिन्छ।– हिन्दु धर्ममा गाईलाई पूजनीय मानिन्छ। विशेषगरी बुधबार गाईलाई हरियो घाँस दिने व्यक्तिलाई सबै देवी९देवताको कृपा हुने गर्छ।– बुधबार गणेश भगवानलाई सिन्दुर चढाउँदा मनले चिताएको पुग्ने विभिन्न् धार्मिक ग्रन्थहरुमा पाइन्छ ।
यो पनि पढौ : एकपटक अवश्य पढ्नुहाेस् र आफ्नाे जीवनमा पनि लागू गर्नु : गौतम बुद्ध
एक पटक गौतम बुद्धले आफ्नो भिक्षुसंग एउटा वटवृक्षको तल बसेका थिए । धर्म चर्चा शूरु भएको थियो । उक्त क्रममा एक भिक्षुले प्रश्न गरे ‘प्रभु कोही मानिस कमजोरी र साधनहिन हुदाँ पनि कठिन भन्दा कठिन परिस्थितिमापनि ठुला ठुला काम गर्छन । जबकि राम्रो स्थिति भएका साधन सम्पन्न मानिसहरु उक्त काममा असफल रहन्छन् । यसको कारण के हो रु के पुर्वजन्मको कर्मको कारण अवरोध आइरहेको हो त ? ’
भिक्षुको प्रश्नमा बुद्ध बोले । उक्त समयमा बुद्धले एउटा प्रेरक कथा सुनाए –विराटनगरका राजा सुकीर्तिको नजिक लौहशांग नामक एक हात्ती थियो । राजाले धेरै युद्धमा यसलाई जितेका थिए । बाल्यकालदेखि नै लौहशांगलाई यस्तो तरिकाले प्रशिक्षण पाएको थियो उ मार्शल आर्टमा धेरै निपुर्ण थियो । जब पहाडी फलामका बालुवाहरु सेनाका अगाडी बज्थे, तब उनीहरु आफ्नो सेनामा पस्दै गरेका देखेर उनीहरुले तिनीहरुलाई कुल्चिदिन्थे ।
विस्तारै विस्तारै जन्मेपछि सबै प्राणीहरुको जवानी आउने हुदाँ लौहशाँग पनि बढ्दै गयो । उसको छाला चम्किदै गयो उसको बहादुरी पनि निरन्तर बढिरह्यो । विस्तारै हात्तीमा बुढ्यौलीपन आउन थाल्यो । तब हात्ती घरको सौन्दर्य मात्र भयो । उसको उपयोगिता र महत्व पनि कम हुदै गयो ।
उक्त समयमा उसलाई पहिलाको जस्तो सजिलो कतै बाट पनि भएन ।उसलाई दिने खाना पनि थोरै हुन्थ्यो, खानाले ऊ अघाउने थिएन् । उसको एक बृद्ध नोकरले खाना र पानीको व्यवस्था गर्थे । त्यो नोकर पनि बेलाबेलामा हराउने कारण ऊ धेरै भोकाउने गथ्र्यो ।
तिर्खाएका कारण पहिला गई राख्ने पोखरीमा गयो । उसले पानी टन्न पियो । हात्तीलाई नुहाउन पनि मन लागेकोले पोखरीमा पस्यो । हिलैहिलो भएको पोखरीमा हात्ती पसेपछि जति प्रयास गरेपनि निस्कन नै सकेन । र अन्तमा घाँटीसम्म हिलोमा गड्यो । जब यो खबर राजा सुकिर्तिले पाए उनी साह्रै दुखि भए ।
हात्तीलाई बाहिर निकाल्न धेरै प्रयास गरेपनि सबै असफल भयो । हात्ती दयनिय मृत्युको मुखमा परेकोमा सबै दुःखी भएका थिए । सबै प्रयास असफल भएपनि एक चलाख मन्त्रीले सैनिकहरुलाई त्यहाँ बोलाएर युद्धको संकेत भएको बाजा बजाउन आदेश दिए । युद्धका ड्रमहरु बजाउदै सिपाहीहरु तालमा हिड्न थालेका थिए ।
जस्तो कि तिनीहरुले फलामको औजारले हात्तीलाई आक्रमण गरिरहेका थिए । लौशशांगले चर्को स्वरले भन्यो र उसको सिपाहीहरु शत्रु भएको देखेर उसले उनीहरुलाई तर्काएर धकेल्दै ऊ पोखरीबाट बाहिर निस्कियो । उ सिपाही तिर दौडेकोले सिपाहीलाई निकै कष्ट दियो । यो कथा सुनेपछि तथागतले भने –‘भिक्षुहरु मनोबल संसारमा पहिलो हो । जब ऊ ब्युँझन्छ, बलिया र सक्षम व्यक्तिहरुले पनि असंभव देखेका कार्यहरु मानवले अप्रत्याशित तरिकाले सफलता प्राप्त गर्दछन् ।
आफ्नो प्रतिक्रिया दिनुहोस् !